Σάββατο 20 Απριλίου 2013

Ανθρωποφαγία


(εργασία πάνω στο έργο του Ιερώνυμου Μπος)

Ένα οργισμένο ποίημα

Ανθρωποφαγία
οι κόρες των ματιών τους
διαστέλλονται όταν οσμίζονται την απληστία.
Μπράβοι και επιστάτες,
σκιάχτρα για αποστάτες,
μπάτσοι να επιτηρούν αφ' υψηλού τους διαβάτες.
Μια κοινωνία ολόκληρη παθητικά ηδονίστηκε
με τις συνειδητές της φρεναπάτες.

Ανθρωποφαγία
Υπουργοί λογοκοπούν
βαφτίζοντας την ανομία.
Κι’ η αποστέρηση καλλωπισμένη,
πάντοτε φλέρταρε με σαδισμό την εργασία.

Οι γλώσσες στα στόματα ξεραίνονται
όσο οι μικροί αστοί με γλύκα γεύονται,
τις ματωμένες φράουλες.
Βιώματα αλέθονται,
οι συνειδήσεις νέμονται
βορά σε επηρμένους άνδρες.

Ανθρωποφαγία
Στα χωράφια πυροβολούν
στις ειδήσεις τους φλυαρούν.
Στα σαλονάκια λεξιθηρούν
(κανίβαλοι ανασταίνονται
και στις πλατείες περιφέρονται
για να τρομοκρατούν)
Δεν θέλουνε αυτόβουλους
τους χαρακτήρες που θα δρουν.
Θέλουνε μάρτυρες και υποτακτικούς,
ατομιστές που να μεμψιμοιρούν.

Οι ώρες της αφθονίας τους όμως, στέκουν(ε) μετρημένες
όταν τον ιλασμό θ' αποζητούν
οι ζωές από το φόβο τους θα είναι παγωμένες.



Υγ: Όταν το έγραφα άκουγα αυτό εδώ! :lol::lol:

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Ο Σαλίφ Κεϊτά βουτά στον ωκεανό από βινύλια του Radio France!



Radio Vinyle #16 avec Salif Keita au micro de l... από radiofrance


Εορταστική ανάρτηση η σημερινή αφού σαν χθες ξεκίναγε την περιήγηση του στον θαυμαστό κόσμο των μπλογκ το μικρό ιστολόγιο στο οποίο είστε επισκέπτες. Και επειδή δεν έχω προετοιμάσει τίποτα (καμιά φλύαρη θεωρητικούρα ή έστω ένα ποιηματάκι βρε αδελφέ) προτιμώ να ποστάρω μία κουβεντούλα εν είδει συνέντευξης του Σαλίφ Κεϊτά στα πλαίσια ενός ειδικού μουσικού αφιερώματος του Radio France που παρουσιάζει ομολογουμένως ενδιαφέρον όχι μόνο για εκείνους που είναι κολλημένοι (σαν και του λόγου μου) με το βινύλιο, αλλά για όσα πράγματα αναφέρονται για την Δυτική Αφρική και την κουλτούρα της μέσα σε αυτή την συζήτηση. Το Radio France είναι το κρατικό ραδιόφωνο της Γαλλίας με ένα από το πιο εμπεριστατωμένα μουσικά αρχεία, κάτι αντίστοιχο του BBC ή της ΕΡΤ. Η κουβεντούλα εξελίσσεται πάνω στα ερεθίσματα που δίνουν οι μουσικές επιλογές του Κεϊτά και αφηγούνται το πως η μουσική μπορεί να στιγματίζει βαθιά τα βιώματα των ανθρώπων. Σε όσους και όσες μπορεί να μην γνωρίζουν ποιος είναι ο Σαλίφ Κεϊτά πρέπει να αναφέρω ότι η σημασία του για την σύγχρονη λαϊκή αλλά και παραδοσιακή μουσική του Μάλι είναι ας πούμε περίπου ανάλογη με την σημασία που έχει ο Ψαραντωνής για την κρητική παραδοσιακή μουσική ούτως ώστε να σχηματίσετε μία εισαγωγική εικόνα στο μυαλό σας. (Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η δημιουργική δραστηριότητα μπορεί να μπει σε καλούπια που υπαγορεύουν τα οποιαδήποτε μέτρα σύγκρισης - κι' οι δυο τους είναι εκπληκτικοί μουσικοί, για διαφορετικούς όμως λόγους ο καθένας.) Καλή Ακρόαση, λοιπόν!