Υπεράνω ρόλων

Ένα ασυμμόρφωτο ποίημα!

Τζόρτζιο Ντε Κίρικο: Σύνθεση με δύο κεφάλια ανδρείκελων, 1915

Δεν θα με βρεις στους επικήδειους των αγωνιστών

ποτέ δεν ήμουν ένας ήρωας για καθωσπρέπει ρήξη

Δεν θα με βρεις στους στόμφους των επιφανών

Αυτοί καταδικάζονται σε τυποποιημένη δύση

Δεν θα με βρεις και στα συμβόλαια ψυχρών εκτελεστών

Την έφεση μου στην οργή κανείς δεν την εξαγοράζει παρά φύση

Δεν θα με βρεις στους λάκκους και τα δόντια μωροφιλόδοξων φιδιών

Ο λόγος μου κομίζει πύρινες αιχμές που τις καριέρες τους θα τις συντρίψει

Δεν θα με βρεις στα τοκοχρεολύσια των πιστωτών.

Ζωή πνιγμένη στην αναίδεια, φτηνή καιροσκοπία μες στην κρίση

Δεν θα με βρεις και στους πικρούς ιδρώτες στα πρόσωπα των εργατών

σ’ αλλότριες δουλειές που φτιάχνουν άνοστες ζωές ποτέ δεν βάζω στίξη

Δεν θα με βρεις σ΄ εφήμερους όρκους εραστών

Το πάθος τους εξαργυρώθηκε από την καθημερινή του χρήση

Δεν θα με βρεις στους ξύλινους λόγους των κούφιων ηγετών,

ούτε στις λεκτικές θηλιές θρασύδειλων δημαγωγών.

Επίσημα εχθρεύομαι τη ματαιοδοξία

και ό,τι μου προκαλεί αφόρητα την πλήξη

Τα ποιήματα μου βαριά κι' ασύνδετα,

ατάκτως καμωμένα

Ο κόσμος με ανδρείκελα,

επιμελώς γλοιώδη κι’ ενωμένα